De inburgering verloopt spoedig want ik krijg al regelmatig de vraag of ik een hindoe ben. Maar, éénmaal één van hen moet er natuurlijk ook gewerkt (lees: gewassen) worden. Zeg maar: woensdag wasdag! Het wassen gaat hier met de hand maar als mijn geheugen mij niet in de steek laat heb ik bij het ontruimen van mijn kamer 'iets' van een wasmachine gezien. Het is een bovenlader met een centrifuge ernaast. Het voormalige witte monster is wat gedateerd, draait enkel op koud water en moet na 15 minuten even op adem komen. Maar goed, de overige vrouwen vinden het fantastisch en gaan er lekker bij zitten. Ik laat het apparaat het werk doen en vetrek richting de mark in Giorg. Hier in Bangladesh doen de mannen de boodschappen en is er op de hele markt slechts één vrouw te bekennen, en dat ben ik :-(

Na de markt bezoek ik nog een centra voor lilliputters met een lichamelijke handicap. Ondanks hun beperking zijn deze kinderen zeker niet dom want als ik de klas binnensluip zijn ze bezig met de engelse les en dat is toch vrij uitzonderlijk hier. Ik schiet weer een paar prachtplaten en vertrek met het busje naar mijn volgende afspraak op ons verblijf. Het busje zit stampvol en toch wordt er onderweg gestopt om meneer de boer en zijn vier geiten binnen te laten. Heerlijk met die hitte! Eenmaal thuis spring ik snel onder de douche want onze volgende afspraak is met een drietal dames die onze handen en benen gaan versieren met traditionele henna kunst. Prachtig!

De dag zit er alweer bijna op en het is tijd voor het avondeten. Allereerst moet al het water goed gekookt en gezuiverd worden want dit schijnt een te hoog arsenicumgehalte te bevatten (arsenicum is extreem giftig en kan binnen het menselijk lichaam verwoestingen aanrichten in het spijsverteringskanaal, veelal met dodelijke afloop). Het smaakt er niet minder om en ook het eten met slechts je rechterhand gaat me al steeds beter af. Na het eten ruim ik de prularia van de markt goed op en duik ik met de henna op mijn lijf onder de klamboe. Ik ben benieuwd of hier morgenochtend nog iets van over is. Welterusten!